Veiret blev stadig mildere og mildere, sagte pust førte duft av råt græs og rå jord ind gjennem hans vindu og oplivet ham mere og mere. Ja imorgen vilde han gå til Martha igjen og be hende så ydmygt om å gi efter . . . .
Fra side 217 i Mysterier av Knut Hamsun.
Kommentarer
Legg inn en kommentar